صدای نفسهایت مرا می برد به عالم شعر .

می برد تا " رحم کن ای نفس " جبران

می برد تا " بوسه " ی فروغ

می برد تا " ای نوش کرده نیش را ، بی خویش کن با خویش را " مولانا

می بینی ...

یک نفست مرا تا کجاها می برد ...!